turbulloj

TURBULLOJ kal.

1. E bëj të turbullt ujin a një lëng tjetër të kulluar, duke e përzier, duke e tundur, duke i hedhur brenda lëndë të tjera jo të pastra ose diçka të trashë, ia humb kthjelltësinë, e bëj të patejdukshëm; kund. kulloj. E turbulloi verën (rakinë). Shirat e turbulluan lumin.
2. fig. Bëj rrëmujë me qëllim që të ngatërroj diçka që është e rregullt ose që shkon mirë; fut grindje ndërmjet njerëzve që t'i ngatërroj e të prish marrëdhëniet e tyre; shkaktoj trazira a pështjellime me paramendim, ngatërroj, ndërlikoj gjendjen, e bëj të turbullt. E turbulloi mbledhjen. Turbulloi marrëdhëniet. Nuk e lëmë të na turbullojë.
3. fig. E bëj dikë të humb qartësinë e mendimit, e errësoi gjykimin; i prish kthjelltësinë e mendjes; ia bëj diçka të errët e të paqartë; vet. veta III më errëson mendjen, më trullos; kund. kthjelloj. I turbulloi gjykimin (mendjen). I turbulloi ndërgjegjen. Më turbulloi dielli. E turbulloi rakia (vera).
4. fig. Ia marr mendjen dikujt, e trullos, e hutoj, e shastis; e shqetësoj dikë, i prish. gjakun; e mërzit. I turbulloi kokën. E turbulloi me fjalë. E turbulloi kot. I turbulloi gjakun. Pse ta turbulloj? Mos më turbullo!
Turbullon (ngatërron) ujërat (ujit) shih tek UJIT,~I. Nuk turbullon ujë nuk ngatërron njeri, nuk prish punë. As turbullon, as kthjellon
a) rri mënjanë, as ndreq as prish;
b) është njeri që s'të kryen punë, është fare i qullët.