USHTIMË f.

  • 1. Zhurmë ose jehonë e mbytur dhe e fuqishme që vjen nga larg; gjëmim, uturimë. Ushtima e topave (e mitralozit). Ushtima e erës. Ushtima e malit. Përcjell ushtimën Dëgjohet ushtima.
  • 2. fig. Jehonë, bujë. Ushtima e fjalimit. Ushtima e veprës së Skënderbeut.