ZHURMËMBYTËS mb. spec.

  • 1. Që shërben për të shuar, për të zvogëluar a për të mbytur zhurmën e një motori, krismën e një arme etj. Gyp zhurmëmbytës.
  • 2. si em. ~, ~I m. ~, ~IT. Pjesë e posaçme e një motori, e një arme etj., që shërben për të shuar, për të zvogëluar a për të mbytur zhurmën. Pistoletë me zhurmëmbytës. I vuri një zhurmëmbytës.