ënjt

ËNJT kal., ~A, ~UR vet. v

• 1. Shkakton fryrjen e trupit të një frymori a të një pjese të tij. Ia ënjti dorën.
• 2. bised. Fryj (duke ngrënë, duke pirë). E ënjti barkun me bukë (me ujë, me verë).
• 3. bised. E rrah shumë, e zhdëp në dru.
• 5. fig. bised. E mërzit a e shqetësoj shumë dikë; e hidhëroj shumë. Na ënjti me fjalë. Ma ënjti zemrën.