DËBUAR mb.

1. Që e kanë përzënë nga një vend, që e kanë dëbuar. Fshatarët e dëbuar iu hodhën beut në fyt.

2. Përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit.

  • Rri si qen i dëbuar keq. rri mënjanë, me frikë e i shtruar, rri me bisht ndër shale, si qen i rrahur.