dëftej

DËFTEJ kal.

1. Tregoj, kallëzoj. I dëfteu rrugën. I dëfteu një ngjarje. Nuk i dëfteu shokët. Eja baba të të dëftej arat. fj. u.

2. Tregoj, dëftoj, shfaq. Dëfteu një farë shqetësimi. Gjarpri nuk i dëften këmbët. fj.u.

• I dëfteu (i tregoi) dhëmbët dikujt shih tek TREGOJ.