DËSHPËROJ kal.
1. Bëj që dikush të humbasë shpresën, të bjerë moralisht e të mos dijë nga t'ia mbajë.
2. E hidhëroj shumë dikë, e pikëlloj, e helmoj. E dëshpëroi nënën. Vdekja e të birit e dëshpëroi pa masë.
