dehet

DEHET vetv.

1. Shkrin mengadalë e vende-vende (për borën); lirohet nga bora, kur shkrin (për tokën); kthjellohet moti (sidomos pasi ka rënë borë). U deh bora. U dehën fushat. U deh moti.

2. Ulet mengadalë niveli i ujit (të një lumi, të një përroi etj.), bie. U deh lumi.

3. fig. Ligështohet e rrëgjohet, tretet (nga ndonjë sëmundje, nga pleqëria etj.). U deh fare.