DERRÇE ndajf. bised.
1. Me të gjitha forcat e mundësitë, pa u kursyer; me vrull të madh, me këmbëngulje të madhe, pa iu ndarë punës; trimërisht. Punon derrçe. Studion derrçe. Luftuan derrçe.
2. Me ashpërsi, keqas, rëndë. E rrahu derrçe.
