dert m. bised.

  1. Brengë, shqetësim, hall; gajle, merak. Dertet e zemrës (e dashurisë). Jetë plot derte. I tregoi dertet. Shfreu dertin. E kishte edhe një dert. Mos ki dert! mos u bëj merak!
  • Bëj dert shih te BËJ. S'kam dert për dikë nuk dua t'ia di për dikë, s'pyes fare, s'bëhem merak për të.

Turqisht

redaktoni

dert -ti sh. dertler

  1. sëmundje