derven

DERVEN m. vjet.

1. Grykë mali. Zunë dervenin. I bënë pritë në një derven.

2. Rrugë e gjerë, rrugë kryesore jashtë qytetit. Ecnin (shkonin) dervenit.

3. krahin. Shul, që vendoset në pjesën e pasme të tezgjahut për ta mbajtur pëlhurën të shtrirë. Shtrëngon dervenin. Derveni nuk luan.