DHELATAR mb.

  • 1. Që është mësuar me përkëdheli, i përkëdhelur; që është i vetëm dhe rritet me pekule. Djalë dhelatar. Vajzë dhelatare.
  • 2. Që të bën lajka, lajkatar. Njeri dhelatar.
  • 3. Përd. em. sipas kuptimit 1 të mbiemrit