dhirtë

DHIRTË mb.

• 1. Që del a që merret nga dhia. Lesh i dhirtë. Qumësht (gjalpë) i dhirtë. Lëkurë e dhirtë.
• 2. Që bëhet me lesh dhie. Gunë e dhirtë. Qilim i dhirtë. Shkorsa (hejbe) të dhirta.
• 3. si em. DHIRT/Ë.-A (e) f. -A. -AT (të). Dhia ose cjapi. Të leshtat dhe të dhirtat dhentë e dhitë. E dhirta nuk bëhej kurban.