dibrançe

DIBRANÇE ndajf.

1. Sipas mënyrës së dibranëve, ashtu siç e bëjnë dibranët; në të folmen e Dibrës. Kërcen dibrançe. Flet dibrançe.

2. përd. mb. Që bëhet, që këndohet, që luhet etj. sipas mënyrës së dibranëve; që e mbajnë a e veshin dibranët. Valle (këngë) dibrançe. Veshje dibrançe.