dritëhije

DRITËHIJE f.

1. art. Kontrasti me dritë dhe me hije që jepet në një pikturë; dhënia e diçkaje me dritë e me hije në një pikturë. Dritëhije e ëmbël. E jep (e pasqyron) me dritëhije.

2. Vend a hapësirë me dritë dhe me hije; gjysmëhije. Nëpër dritëhije. Sheh (dallon) në dritëhije.