dukuri

Shqip

Emër

dukuri f.

1. filoz. Shprehja e jashtme a shfaqja e thelbit të sendeve e të proceseve të realitetit. Thelbi dhe dukuria.
2. Çdo shfaqje e diçkaje në natyrë a në shoqëri, që lind nga veprimi i forcave të caktuara, që buron nga shkaqe të caktuara; fakt; ngjarje. Dukuri e zakonshme (e rrallë). Dukuri fizike (kimike, atmosferike). Dukuri shoqërore. Dukuri gjuhësore. Dukuritë e natyrës.