dyshim

DYSHIM m.

1. Pasiguri, lëkundje e mosbesim për vërtetësinë ose për saktësinë e diçkaje, për mundësinë e plotësimit të një pune etj.; gjendja e atij që dyshon, ndjenjë pasigurie, lëkundjeje e mosbesimi për dikë a për diçka. Dyshim i pathemeltë (i kotë). Ndjenja e dyshimit. Pa asnjë dyshim (pa pikë dyshimi). fj. u. ndërm. sigurisht, me siguri, patjetër. S'ka dyshim që... (se...) me siguri që..., sigurisht që..., patjetër që... Ka një dyshim të vogël. Ka shumë dyshim. E ha (e bren, e mundon) dyshimi. Shpreh (heq) dyshimin. S'lë asnjë dyshim. Vë (vihet) në dyshim. Bie në dyshim. Pret (sheh) me dyshim. Lëri dyshimet!

2. Mendimi se dikush nuk është ndofta aq i mirë sa duket, mendimi pak a shumë i bazuar se dikush është njeri jo i mirë; të menduarit keq për dikë a për diçka. Ka dyshim për dikë. I ngjall dyshim. Ka dyshime të shumta. Mbi të bie dyshimi.