dyst

DYST ndajf. bised.

1. Pa të ulura e të ngritura; rrafsh, shesh. E qethi (e korri) dyst. Shtrihet dyst. E bëri dyst e dystoi.

2. Rrafsh me tokën, shesh; këmbëkryq. Ulet (rri, shtrohet) dyst.

3. Plot e përplot, deri në buzë, rrafsh. Lumi ishte mbushur dyst.

4. fig. Në rregull, në vijë; mbarë. I ka punët dyst.

5. përd. mb. I dystë. Vend dyst. Rrugë dyst. Arë (fushë) dyst.