endës

ENDËS I m.

1. Ai që end pëlhurë etj., ai që punon në vegjë a në tezgjah. Endës i shkathët. Endës pëlhurash.

2. tekst. Boshti ku vendosen kallamat me fijen e perit për të endur majën.

ENDËS II m. bot.

Mugull, syth i bimëve.

ENDËS I mb.

1. Që shërben për të endur pëlhurë. Makinë endëse.

2. Që end pëlhurë etj., që punon në vegjë ose në tezgjah. Punëtor endës.

ENDËS II mb.

Endacak. Fiset endëse.