endacak

ENDACAK m.

1. Njeri i varfër që s'ka vendbanim të caktuar a të përhershëm, që s'ka plëng e shtëpi dhe sillet andej-këtej për të gjetur ndonjë punë a mjet jetese; ai që e ndërron shpesh vendin e banimit. Jetë endacaku.

2. Ai që bredh poshtë e lart pa punë a pa ndonjë qëllim të caktuar.

ENDACAK mb.

1. Që nuk ka vendbanim të caktuar a të përhershëm, që s'ka shtëpi; që e ndërron vazhdimisht vendin e banimit; që është karakteristik për një endacak. Njeri endacak. Fise endacake. Jetë endacake.

2. Që shtegton (për kafshët). Peshq endacakë.

3. Që bredh poshtë e lart pa punë a pa ndonjë qëllim të caktuar, që sillet kot.