ENGJËLLOR mb.

1. fet. Që ka të bëjë a që lidhet me engjëllin si qenie e përfytyrimeve fetare. Figurë engjëllore.

2. kryes. poet. Që ka shpirt të pastër, që është i butë, i dashur e i pafajshëm që shpreh pafajësi, ëmbëlsi e dashuri ose që ka një bukuri të kulluar; që mishëron në mënyrë të përkryer një veti të mirë. Fytyrë engjëllore. Bukuri engjëllore. Shikim (zë) engjëllor.