EREMIT m.

1. fet. Murg i krishterë që jeton i vetmuar dhe në kushte të vështira (në vendet ku vepron feja e krishterë). Endej si eremit.

2. fig. Njeri i vetmuar, që rron larg njerëzve, duke hequr dorë nga qejfet e kënaqësitë e tjera.