errem

ERREM vetv.

1. pavet. Bëhet natë, ngryset. Filloi të erret.

2. Më zë nata; ngrysem. Errem jashtë. Si u errët?

3. vet. veta III. Bëhet i errët, errësohet. U err dhoma kur lëshuam perdet.

4. fig. Vrenjtem (në fytyrë). U err në fytyrë.

• M'u errën sytë

a) nuk pashë mirë, m'u veshën sytë (nga një sëmundje, nga zemërimi etj.);

b) humba gjykimin e shëndoshë për një çast, humba mendjen dhe kontrollin e vetvetes nga lakmia etj. Iu errën sytë vdiq. Iu err zemra u hidhërua, u brengos, u pikëllua. U err pa gdhirë mbaroi shumë shpejt, mbaroi pa filluar mirë, vdiq pa lindur mirë.