esëll

ESËLL ndajf.

1. Pa vënë gjë në gojë, pa ngrënë (zakonisht mëngjesin). Jam esëll. E pi ilaçin esëll.

2. bised. Paqenë i dehur; pasi i ka dalë rakia a pija (edhe iron.); kund. dejshëm. Ishte (u bë) esëll.

• Jam esëll nuk marr vesh nga një punë, nga një zanat etj., nuk e njoh fare diçka, s'marr erë fare nga diçka.