ESHKËT mb.
1. Që nuk digjet mirë e nuk bën prush, që përdoret për të bërë eshkë (qymyr druri). Dru i eshkët.
2. fig. I thatë në trup (për një njeri); si një plak shumë i moshuar. Plak i eshkët. Ishte i eshkët.
