ESHTAK mb.

1. Që është prej eshtre, eshtor. Ind eshtak. anat. Mbulesë eshtake.

2. Që i duken eshtrat, që i kanë dalë eshtrat, i dobët; që i ka kockat të trasha e shumë të dallueshme; kockëmadh; kockëtrashë; eshtor. Plak eshtak. Me fytyrë (me duar) eshtake. Me trup eshtak.