farkë

FARKË f.

1. Punishte e vogël për farkëtimin e metaleve, punishtja e farkëtarit, farkëtari. Punoj në farkë.

2. Vatra ku digjet qymyri në këtë punishte dhe ku farkëtari nxeh metalin para se ta rrahë. Ndez farkën. I fryn farkës. Vë në farkë.

3. fig. Mjedis shoqëror, organizatë, institucion etj. ku njeriu kalitet fizikisht e moralisht; kudhër. Farkë komuniste.

4. fig. Soj, fis; racë. I farkës sonë. Një bark e një farkë. Ashtu e ka farkën.

5. Pamja e jashtme e dikujt, trajta e shtatit dhe e fytyrës. E njoha pas farkës.