fetar

Shqip redaktoni

fetar m.

Ai që beson te zoti, që i beson dogmat e një feje dhe sillet e vepron duke u mbështetur te këto; besimtar.

fetar mb.

Që lidhet me fenë, që i përket fesë, i fesë; që mbështetet në fe; që është tipar i një fetari. Dogmë (lutje) fetare. Paragjykime (bindje) fetare. Botëkuptim fetar. Moral fetar. Mbeturina fetare. Propagandë fetare. Festë fetare. Rite fetare. Sekte fetare. Emër fetar.
Që beson te zoti dhe te dogmat e një feje, besimtar.
Që ka për qëllim të përgatitë shërbëtorë të fesë, që ka të bëjë me mësimin e propagandimin e fesë; që i është kushtuar tërësisht fesë dhe zhvillon veprimtari në dobi të saj. Shkollë fetare. Libër fetar. Institucion fetar. Urdhër fetar.