fishkur

FISHKUR mb.

1. Që ka humbur njomësinë, që ka humbur ngjyrën, shkëlqimin a bukurinë; i venitur; që është rrudhur e dobësuar. Lule (gjethe) të fishkura. Me fytyrë të fishkur. Me duar të fishkura.

2. fig. Që ka humbur forcën e gjallërinë, që ka humbur gëzimin; i mpitë, i venitur. Me zemër (me shpirt) të fishkur.

3. fig. Që ka humbur forcën e mëparshme, i dobësuar, i zbutur, i zbehur.