FLAKËROHEM I vetv.

1. vet. veta III. Duket sikur merr flakë, përflaket; bëhet flakë i kuq, skuqet. U flakërua qielli. Iu flakërua balli. Iu flakëruan sytë.

2. Pës. e FLAKËROJ I.


FLAKËROHEM II pës.

Pës. e FLAKËROJ II.