fukara

FUKARA m. bised.

1. Njeri i varfër. Fituan fukarenjtë. Te ne s'ka më fukarenj. I pasuri s'e do (s'e kupton) fukaranë. fj. u.

2. përd. mb. sipas kuptimit të emrit.

• Kur kërcente (luante, bënte dasmë) fukarai çahej daullja shih te DAULL/E,~JA.

FUKARA f. përmb. bised.

Tërësia e të varfërve, njerëzit e varfër. Erdhën ditë të mira për fukaranë.