fundosem

FUNDOSEM vetv.

1. Zhytem në fund të detit, të liqenit etj.; bie e kridhem diku sa të mos dukem, kridhem thellë. Fundosem në ujë (në baltë, në rërë). U fundos menjëherë.

2. vet. veta III. Ulet poshtë, humbet, vithiset. U fundos toka.

3. fig. Bie në një gjendje të vështirë, nga ku nuk mund të dal lehtë; shkoj drejt rënies së plotë, pësoj një dështim a humbje të rëndë.

4. Pës. e FUNDOS.