fyçkë

FYÇKË mb.

1. Që nuk ka thelb a bukë brenda, që është bosh përbrenda, fyl. Arrë (lajthi) fyçkë.

2. fig. Që nuk ka mend në kokë, kokëbosh. Njeri fyçkë. Është fare fyçkë nga mendja.

3. Përd. em. sipas kuptimeve të mbiemrit.

• Arrë fyçkë keq. njeri mendjelehtë, njeri që e ka kokën bosh.