gand

GAND m.

1. E metë trupore që mbetet nga një sëmundje, nga një fatkeqësi a dëmtim etj.; cen. Mbeti me gand. E la me gand. Ka lindur me gand. Është me gand.

2. E metë, mungesë, cen. Armë me gand.

GAND ndajf.

Rastësisht, papritur; padashur. E ndeshi gand. U vra gand. I ra gand.

• I shkoi gand i shkoi kot, pa dobi.