gjëkundi

GJËKUNDI ndajf.

1. Në ndonjë vend, ndokund, diku. Gjëkundi tjetër në ndonjë vend tjetër. E ke parë gjëkundi? Ke qenë gjëkundi? Mos e dërgo gjëkundi vetëm! E ka lënë gjëkundi me ndonjë cep.
2. Në asnjë vend, asgjëkund, askund (në fjalitë mohore). S'e kam parë gjëkundi. Nuk duket gjëkundi. Nuk del gjëkundi. Nuk ishte gjëkundi.
3. bised. Aspak, në asnjë masë ose nga asnjë anë, fare. Nuk e merr vesh gjëkundi. Nuk ishte përgatitur gjëkundi. Nuk i del llogaria gjëkundi.
S'është gjëkundi nuk është aspak në rregull, nuk e ka fare në vijë punën, s'është asgjëkund. Nuk i ngjitej (nuk e kapte) ferra gjëkundi shih te FERR/Ë,~A.