gjembaç

GJEMBAÇ m.

1. bot. Bimë e egër barishtore me kërcell të drejtë, me gjethe të mëdha, të zgjatura, të dhëmbëzuara e me gjemba të fortë, me lule si boçë ngjyrëmanushaqe; gjemb gomari, rrëfeshk, ferreckë.
2. Emërtim i përgjithshëm i disa luleve të egra me gjemba.
3. Zgjatim i fortë e me majë të mprehtë, gjemb.
4. zool. krahin. Iriq.

GJEMBAÇ mb.