gjetiu

GJETIU ndajf.

• 1. Në një vend tjetër, tjetërkund. Kërkoj gjetiu. Shkoi gjetiu. Shikon gjetiu.
• 2. fig. Në diçka tjetër, në tjetër gjë, tjetërkund. E hodhi fjalën gjetiu. E ka hallin gjetiu. E kisha mendjen gjetiu po mendoja për tjetër gjë, s'e kisha mendjen aty.