gjuhëprerë

GJUHËPRERË mb.

• 1. Që e ka gjuhën të prerë, me gjuhë të prerë.
• 2. fig. Që nuk flet fare, që i ka ikur goja; si mallk. që iu preftë gjuha, që mos foltë kurrë.
• 3. Përd. em. sipas kuptimeve të mbiemrit.