gjyç
GJYÇ m. bised.
- 1. Diçka e brendshme që na pengon të bëjmë një punë a të flasim, vështirësi, zor; druajtje, turp para dikujt. Gjyç i rëndë. Flet (qesh) me gjyç. I vjen gjyç prej tij. E kam gjyç t'ia them.
- 2. Lëmsh në grykë, komb. Iu bë një gjyç në grykë.