GJYRYK m.

  • 1. Kaceku i farkëtarit, që përdoret për t'i fryrë zjarrit. Caliku (bishti) i gjyrykut. Doreza (gryka) e gjyrykut. I fryj gjyrykut. I fryj zjarrit me gjyryk. Shfryn si gjyryk.
  • 2. përd. ndajf. Me rrymë të fortë, me shumicë e me forcë (për erën, tymin). Frynte era gjyryk. E nxirrte tymin gjyryk.
  • I shkon tymi gjyryk (drejt) shih tek TYM,~I.