habi

HABI f.

• Ndjenjë a përshtypje që na krijohet nga diçka e jashtëzakonshme, e papritur, e çuditshme ose e pakuptueshme për ne; gjendje hutimi përpara diçkaje të papritur ose të pakuptueshme; çudi. Me habi të madhe. Britmë habie. Shpreh habi. Ngjalli (shkaktoi) habi. E pa (e vështroi, e priti) me habi. Më vjen habi habitem. Mbeti (shtangu) nga habia.