hafif

HAFIF mb. vjet.

• 1. I dobët, i hequr; i hollë e i thatë (zakonisht për njeriun). Me fytyrë hafife. E ka trupin hafif.
• 2. I lehtë nga pesha; që tretet lehtë (për ushqimet). Këpucë hafife. Ngarkesë hafife. Gjellë hafife.
• 3. fig. Mendjelehtë. Djalë hafif.