HALIJER m. vjet.

  • 1. Vend që i përkiste gjithë fshatit; gjë pa zot. Halijeri i fshatit. Kullotnin në halijer. S'është halijer.
  • 2. përd. mb. Që ishte braktisur, që ishte lënë pas dore, i shkretë. Vend (tokë) halijer. Mali halijer.