halldup

HALLDUP m.

• 1. përb., vjet. Pushtuesi osman; tradhtar vendas, që mbante anën e pushtuesit osman. Halldupët e Anadollit. Halldupët e vendit.
• 2. shar. Njeri i pagdhendur ose i trashë nga mendja; njeri i keq. Ik, or halldup.