handakosur

HANDAKOSUR mb. bised.

• 1. I dërrmuar, i vrarë keq. Me trup (me fytyrë) të handakosur.
• 2. fig. I dëmtuar rëndë, i shkatërruar, i prishur; i munduar, shumë i vuajtur; i rraskapitur. Në gjendje të handakosur. Plak i handakosur.
• 3. Përd. em. sipas kuptimeve të mbiemrit.