HARAKIRI m. palak. libr.
1. Vetëvrasje që bënin samurajët japonezë duke çarë barkun me thikë në shenjë besnikërie ndaj dikujt. Bëri harakiri.
2. fig. Flijim që bëhet për hir të diçkaje; keq. flijim i verbër, flijim i kotë.
