hardall

HARDALL m.

1. bot. Sinap. Gjethe hardalli. Farat e hardallit. Rritet si hardall.
2. gjell. Mustardë.
3. fig. Njeri me trup të gjatë, por i trashë nga mendja; budalla.
4. përd. mb. I trashë nga mendja; budalla. Njeri hardall.
Farë (lëng) hardalli iron. njeri që ka lidhje farefisnie shumë të largëta me një tjetër. Doli hardall diçka shkoi kot, nuk fitoi gjë.