harmi

HARMI f. veter., mjek.

• 1. Tuberkulozi i kockave (kryesisht për kafshët). Harmia e kuajve. Harmia e dhenve (e dhive). I rëntë (e preftë) harmia! mallk.
• 2. Sëmundje që bren e prish dhëmbët.
• 3. fig. Frikë e madhe; lemeri. I ka hyrë harmia. Mos u fut harminë fëmijëve!