harroj

HARROJ kal.

1. Nuk e mbaj më mend dikë a diçka, nuk e kujtoj dot; më ka dalë nga mendja një gjë që e kam ditur, nuk më vjen në mend në kohën e duhur; humb kujtesën a më dobësohet kujtesa. Ia harrova emrin. Harroi rrugën (numrin e shtëpisë). Harrova orën (ditën). E harroi porosinë. Se harroi mësimin. Harroi titullin e librit. Nuk e harroj kurrë. Harroi që ishte dimër. Harroj shumë (gjithnjë). Të harroftë mortja! iron. mos vdeksh kurrë!
2. Nuk e di më diçka që kam mësuar, s'jam më në gjendje ta ndjek, ta zbatoj a ta përdor, humbas shprehinë për diçka, çmësohem. Harroi zanatin. E harroi violinën. Ka harruar të kërcejë (të gatuaje). Nuk e harron zakonin.
3. Lë diçka pa u kujtuar në një vend, nuk e marr me vete ngaqë s'e kam mendjen aty; nuk bëj një punë, ngaqë s'e kam mendjen aty a ngaqë më del nga mendja. Harroi librin (fletoren) në klasë. Harrova syzet në shtëpi. Harroi të merrte çadrën. Harroi të shkonte në mbledhje. Harroi t'i hidhte kripë gjellës. Flet e harron të pushojë.
4. E nxjerr nga mendja dikë a diçka, nuk e kam më në zemër; nuk i kushtoj vëmendjen e duhur, nuk merrem sa duhet me të; e shpërfill diçka dhe e braktis, e lë mënjanë. Harroi zakonet e të parëve. Kishte harruar edhe prindërit e vet. Harroi shokë e miq. Nuk i harrojmë kurrë dëshmorët. Nuk e harroi atdheun. Nuk e harrojmë të kaluarën e zezë. E harruan shpejt atë. Nuk i harroi mësimet (këshillat) e tij. Harroi përgjegjësinë për diçka. Nuk ia harroj atë që më bëri. Mos më harro!
Na harroi adresën shak. nuk na ka ardhur prej shumë kohësh në shtëpi, nuk është dukur prej kohësh, na ka harruar shtëpinë. Na e harroi derën (shtëpinë) shih te DER/Ë,~A. Të harrofshin të ligat! ur. shih te LIG/Ë,~A (e). Harro mushkë Valarenë shih te MUSHK/Ë,~A. I mori bukën, të harronte djathin shih te DJATH/Ë,~I. Ujku qimen ndërron, por zakonin s'e harron fj. u. shih tek UJK,~U.