hijelehtë

HIJELEHTË mb.

• 1. Që ka hije të lehtë; kund. hijerëndë. Pemë (dru) hijelehtë.
• 2. fig. I thjeshtë, i dashur, i afrueshëm dhe fjalëmbël me të tjerët; që nuk e mban veten më të madh e nuk u mburret të tjerëve; kund. hijerëndë. Djalë hijelehtë.